ΙΖ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΟB’
Παρασκευή 29 Ιουλίου 2016
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ (Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κύριε συνάδελφε, το πρόβλημα της επιχείρησης αυτής είναι απλώς ενδεικτικό του τρόπου, με τον οποίο αναπτυσσόταν ο κρατικοδίαιτος ελληνικός καπιταλισμός, στην πραγματικότητα, από της γενέσεως του ελληνικού κράτους. Δεν θέλω να φιλοσοφήσω, έχει δίκιο ο Προεδρεύων «το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν» και δεν θα επεκταθώ ιδιαίτερα σ’ αυτό. Όμως, να πω ότι δεν είναι μόνο αυτή η επιχείρηση. Βλέπουμε και άλλες επιχειρήσεις στο ίδιο μήκος κύματος να κινούνται. Προσπαθούμε να διασώσουμε αυτές τις επιχειρήσεις, παρά τις μεγάλες ευθύνες που είχαν οι εργοδότες τους και, όπως ακριβώς είπατε, οι αρμόδιοι Υπουργοί επί των οικονομικών προσπα- θούν να δουν αυτή τη στιγμή διάφορα σχήματα με τα οποία θα μπορούσε να διασωθεί η επιχείρηση και οι εργαζόμενοι. Αυτό ως προς το καθαρά οικονομικό επιχειρησιακό σκέλος αυτών που ρωτήσατε. Επί των εργασιακών και της προστασίας. Ορθά λέτε ότι είναι βαθύτατα ταξικό μέτρο να έχουν προβάδισμα οι τράπεζες έναντι των εργαζομένων. Αυτό είναι ένα από τα θέματα, που δεν μπορέσαμε να αποσοβήσουμε στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης του Ιουλίου, ένα από τα κακά πράγματα, όπως έχω πει επανειλημμένα, ότι αναγκαστήκαμε να δεχθούμε, για να αποφύγουμε την άτακτη χρεοκοπία. Επειδή, όμως, τώρα είμαστε σε φάση διαπραγμάτευσης, που δεν μπορούν να μας επιβληθούν με μορφή τελεσιγράφου πράγματα, που μας είχαν επιβληθεί τότε, στις επερχόμενες διαπραγματεύσεις για τα εργασιακά σκοπεύουμε να βελτιώσουμε τη θέση των εργαζομένων. Όμως, γι’ αυτό θα με ρωτήσετε στη συνέχεια και θα επεκταθώ περισσότερο στο πλαίσιο της δεύτερης ερώτησής σας. Τώρα, ως προς το τι κάναμε για τους εργαζομένους της συγ- κεκριμένης επιχείρησης, θα ήθελα να πω ότι έχει γίνει μια σειρά από τριμελείς συμφιλιωτικές συναντήσεις στο πλαίσιο του Υπουργείου Εργασίας. Λόγω της στάσης και του Υπουργείου μας, όπως ξέρετε, εξαιρέθηκαν οι απαιτήσεις των εργαζομένων από την προστασία που έδωσε το δικαστήριο στο πλαίσιο του άρθρου 99 στην επιχείρηση και μπορούν να συνεχίσουν να διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους και εξυπακούεται ότι μέχρι το τέλος θα στηρίζουμε τις προσπάθειές τους, κυρίως για να μην κλείσει η επιχείρηση, αλλά και για την αναζήτηση των δεδουλευμένων τους.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ (Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Και εγώ έτσι θα ξεκινούσα, κύριε συνάδελφε. Εγώ συμμερίζομαι την ανάγκη να υπάρχει ένα σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας και της οικονομίας, που να μην υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άν- θρωπο. Όμως, δεν μιλάμε γι’ αυτό τώρα. Επίσης, άλλου είδους καπιταλισμό έχει η Δανία και άλλον το Μπαγκλαντές. Άρα, ο τρόπος με τον οποίο οργανώνουμε τις εργασιακές σχέσεις και την ανάπτυξη, ακόμα και ένα σύστημα οικονομίας της αγοράς, μας ενδιαφέρει ακόμα και μέχρι να φτάσουμε και πριν να φτάσουμε σε αυτό το σύστημα, το διαφορετικό, που και εγώ θέλω. Επί του προκειμένου. Η συγκρατημένη αισιοδοξία του κ. Σταθάκη δεν είναι χωρίς υπόβαθρο. Υπάρχουν αυτήν τη στιγμή συζητήσεις, υπάρχουν σχέδια. Επίσης, ξέρω ότι η κατάσταση είναι άσχημη και δικαιολογημένα, έχουν κάθε δίκιο να ανησυχούν οι εργαζόμενοι. Έχουν κλείσει σαράντα οκτώ υποκαταστήματα μέχρι στιγμής και έτσι, όπως διαμορφώνεται η κατάσταση, δηλαδή με το να μην υπάρχει συνεχής ροή εμπορευμάτων στα ράφια, μειώνεται ο τζίρος της επιχείρησης και άρα, μειώνεται η επιχειρηματική της αξία. Επομένως, κάθε λεπτό, που περνά, είναι σημαντικό και έχουμε επίγνωση της κατάστασης αυτής. Αυτό που θέλω μόνο να σας πω –γιατί δεν μπορούν να γίνουν ανακοινώσεις σε αυτή τη φάση της συζήτησης– είναι ότι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, κυρίως για να μην κλείσει η επιχείρηση και οπωσδήποτε, να κατοχυρώσουμε συνολικά και τα επιμέρους δικαιώματα των εργαζομένων.
Προς παναγιώτη σκουρολιάκο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ (Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Αγαπητέ συνάδελφε, προφανώς το ευρύτερο θέμα της επαναφοράς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας αποτελεί για εμάς θέμα ταυ- τότητας. Είναι στο επίκεντρο της διαπραγμάτευσης του επόμε- νου γύρου της δεύτερης αξιολόγησης. Και θέλω να πιστεύω ότι με τη διαμόρφωση ενός κοινού μετώπου, που αρχίζει να συγκροτείται, θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε την Ελλάδα στην κοινω- νική Ευρώπη. Γιατί, πράγματι, η κατάργηση στην πράξη των συλλογικών διαπραγματεύσεων έχω πει πολλές φορές ότι ισο- δυναμούσε με ένα εισιτήριο …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικήτας Κακλαμάνης): Κατά την άποψή σας, υπάρχει κοινωνική Ευρώπη; Γιατί, κατά την δική μου, μάλλον δεν υπάρχει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ (Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Έχετε πολύ μεγάλο δίκιο. Είναι και ένα από τα σημεία που ακούμε κριτική και από τους συναδέλφους του Κομμουνιστικού Κόμματος. Περιληπτικά, η άποψή μου είναι ότι σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης ποτέ δεν είχαμε κοινωνική Ευρώπη. Σε επίπεδο εθνικών κρατών είχαμε. Αυτό διαφοροποιεί την Ευρώπη από άλλα μοντέλα της οικονομίας της αγοράς. Πράγματι, τα τελευταία χρόνια, τα εθνικά κοινωνικά κράτη βρίσκονται υπό πίεση, εν μέρει και λόγω των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Νομίζω, όμως, ότι έχουμε φτάσει, πράγματι, σε μια κομβική στιγμή. Βλέπουμε, όλη αυτή η ανησυχία της μεσαίας τάξης, που συρρικνώνεται παντού, να διαμορφώνει χαρακτηριστικά αντίστα- σης σε αυτό το ρεύμα, που μπορεί να πάρουν τη μορφή ξενοφοβικών και ακροδεξιών χαρακτηριστικών, όπως τα έχουμε δει στο κέντρο της Ευρώπης, μπορεί να πάρουν, όμως, και τη μορφή, που πρέπει κατά τη γνώμη μου να πάρουν, του να επαναφέρουμε την Ευρώπη ως την κοιτίδα της κοινωνικής αλληλεγγύης και των δικαιωμάτων. Αυτά ως προς το γενικό. Επί του ειδικού τώρα, υπάρχουν δύο συλλογικές συμβάσεις στον χώρο των ηθοποιών, εκεί που μπορούσαμε να παρέμβουμε πιο άμεσα, γιατί είναι δημόσια νομικά πρόσωπα, στο Εθνικό Θέ- ατρο και στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας. Αυτές μπορούν, κατά κάποιον τρόπο, να αποτελέσουν έναν οδηγό. Τι προτείναμε σε αντίστοιχη περίπτωση στους ξενοδοχοϋπαλ- λήλους, που βρίσκονταν σε ανάλογο καθεστώς από πλευράς των εργοδοτών τους, δηλαδή σε μια τακτική να μην συζητούν; Να κα- λέσουν ταυτόχρονα το αντιπροσωπευτικό σωματείο των εργαζο- μένων, στην περίπτωσή μας το σωματείο των ηθοποιών, και όλους τους ιδιοκτήτες των θεάτρων. Επομένως, μιας που δεν υπάρχει θεσμικός συνομιλητής σε δευτεροβάθμιο επίπεδο, προτείναμε να τους καλέσουν να συζητήσουν σε επιχειρησιακό και με αυτόν τον τρόπο η ταυτόχρονη συνομιλία τους να μπορέσει να πάρει μετά χαρακτηριστικά κλαδικής σύμβασης, ενδεχομένως και με την παρέμβαση του ΟΜΕΔ. Με λίγα λόγια, λέω ότι η εναλλακτική τακτική που μπορεί να διαμορφωθεί απέναντι σε αυτήν την κατ’ εξοχήν παρελκυστική τακτική μερικών εργοδοτικών οργανώσεων να αυτοδιαλύονται, για να μην μπορεί να γίνει σύμβαση, είναι να καλούνται ατομικά τα μέλη αυτών των δευτεροβάθμιων οργανώσεων, όχι για να συναφθούν παράλληλες επιχειρησιακές, γιατί εκεί αντιλαμβάνεστε ότι δεν υπάρχει δυνατότητα, γιατί δεν έχουμε επιχειρησιακό σωματείο αντίστοιχο στον χώρο κάθε θεάτρου, αλλά για να μπορέ- σει να διαμορφωθεί κλαδική συμφωνία με τη μεσολάβηση, ενδεχομένως, και του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας, του ΟΜΕΔ. Δεν το λέω αυτό, προφανώς, ως υπόδειξη στον συνδικαλισμό των ηθοποιών. Αναγνωρίζω απολύτως την ελευθερία τους. Λέω, απλώς, μια ανάλογη τακτική, με την οποία κινήθηκε ένας άλλος κλάδος εργαζομένων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικήτας Κακλαμάνης): Εγώ, πέραν των άλλων, αντιλαμβάνομαι ότι έχετε την ευαισθησία σε αυτά. Φω- νάξτε όλους τους υπεύθυνους των πολιτιστικών των κομμάτων μαζί και καθίστε να βρούμε μια λύση. Είναι εξευτελισμός. Και πείτε το με το όνομά του, αν όχι μονοπώλιο, ολιγοπώλιο υπάρχει πια στον χώρο του θεάτρου. Υπάρχει επιχειρηματίας, που έχει δέκα πέντε θέατρα. Ολιγοπώλιο είναι. Συγγνώμη για την παρέμβαση. Απλώς, ενώνω τη φωνή μου με του Πάνου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ (Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι αυτή είναι η έννοια του κοινοβουλευτικού ελέγχου, δη- λαδή, από διαφορετικές πλευρές να μπορούμε να επισημαίνουμε τομείς, που ίσως να μπορεί να γίνει κάτι. Προς επίρρωση αυτών που λέτε, δέχομαι αυτήν την περίοδο πολλούς εκπροσώπους καλλιτεχνών, όχι μόνο ηθοποιούς. Έχουν κι ένα μείζον ζήτημα με τα συνταξιοδοτικά τους. Διότι φαντα- στείτε, με αυτήν την εργασιακή ζωή, πώς να έχεις τα αντίστοιχα ένσημα. Και πράγματι, είναι ένα από τα προβλήματα, που προ- σπαθούμε να δούμε πως θα τα αντιμετωπίσουμε. Επί του προκειμένου, ως προς το να συναφθεί συλλογική σύμβαση εργασίας, δεν μπορούμε να ασκήσουμε άλλη πίεση από αυτήν που έχουμε ήδη ασκήσει. Αυτά που είπα προηγουμένως, στο πλαίσιο της γενικότερης ανταλλαγής απόψεων με τον Πρό- εδρο, δεν ήταν ότι θα περιμένουμε να αλλάξει η κοινωνική Ευρώπη. Τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο έχουμε τη διαπραγμάτευση. Εκεί θα προωθήσουμε άμεσα μέτρα, που ελπίζουμε ότι θα μπορέσουν να ξαναφέρουν στην κύτη των διαπραγματεύσεων όλους τους κλάδους των εργαζομένων.
Το αίτημα αυτό, να καθορίσω με απόφασή μου κατώτατη αμοιβή, το πήρα. Είναι σε ισχύ οι συγκεκριμένες αυτές διατάξεις του 68, ενόψει της μνημονιακής νομοθεσίας. Σε κάθε περίπτωση όμως, πώς θα ήταν πολιτικά συμβατή η θέση μας, που θέλουμε να επιστρέψουν όλα τα θέματα που αφορούν μισθούς στη συλλογική διαπραγμάτευση, με προεξάρχον ζήτημα, ο ελάχιστος μισθός να είναι αντικείμενο της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και από την άλλη μεριά, εγώ, με δική μου απόφαση, να όριζα κατώτατες αμοιβές; Δεν θα υπήρχε μια προφανής, εγγενής αντίθεση σε αυτό που είναι στρα- τηγική μας επιλογή και ένας από τους βασικούς μας στόχους στης διαπραγμάτευση, να γυρίσει ο μισθός στη συλλογική διαπραγμάτευση, και από την άλλη μεριά, να έκανα αυτό που ζητούν οι δανειστές, να είναι το Υπουργείο Εργασίας, που θα καθορίζει τις αμοιβές; Προσωπικά, νομίζω δεν μπορούσα να το κάνω αυτό. Ως προς το ζήτημα, τώρα, των ελέγχων, αυτό είναι μέγα θέμα. Δεν είχα ξανακούσει αυτό που είπατε, ότι αυτοδιαλύθηκαν και συνεχίζουν να εισπράττουν. Αυτό ενδεχομένως να είναι και ποι- νικό αδίκημα. Είναι αρμοδιότητα δική μας και ως προς…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικήτας Κακλαμάνης): Εικονικά συμβόλαια…
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ (Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Σύμφωνοι, ναι. Εγώ σε αυτές τις περιπτώσεις –και νομίζω όλες οι πτέρυγες της Βουλής- πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε αμείλικτοι. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν επιχειρηματίες, που να θησαυρίζουν και να υπάρχουν καλλιτέχνες –και μάλιστα καλλιτέχνες, που είναι εργαζόμενοι και έχουν επίσης αυτό το θείο ταλέντο- που να δυστυ- χούν.
Πραγματικά, εάν έχουμε συγκεκριμένες καταγγελίες, ακόμα κι αν δεν είναι επώνυμες, και μέσω των ελεγκτικών μηχανισμών που έχουμε και μέσω του ελέγχου των ροών χρηματοδότησης, δεσμεύομαι απολύτως ότι θα είναι προτεραιότητα στους ελέγ- χους μας. Άτυπα αν υπάρχουν, ας μου μεταφερθούν. Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει μια τρομοκρατία στους χώρους εργασίας. Kαι άτυπα, όποιος έχει συγκεκριμένα πράγματα να μου πει, με χαρά θα τον δω στο γραφείο μου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ (Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Οι έλεγχοι που διενεργεί το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας επιβεβαιώνουν αυτή την εικόνα. Όμως, χρειαζόμαστε βοήθεια, ακριβώς γιατί είναι υποστελεχωμένο το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας. Να συγκεκριμενοποιήσετε αυτά που είπατε για το κοντέινερ στη Μύκονο και θα φροντίσω μέσα σε αυτή την εβδομάδα να γίνει ο σχετικός έλεγχος. Όπως ξέρετε, κάθε φορά που έχουμε συγκεκριμένες καταγγελίες, προσπαθούμε να τις ελέγχουμε. Το ουσιώδες, όμως, είναι αυτό που είπατε, ότι το θεσμικό πλαί- σιο που είχε διαμορφωθεί την προηγούμενη πενταετία, ουσια- στικά επιτρέπει σε ενώσεις προσώπων, που πολλές φορές είναι εργοδοτικής κατασκευής και πατέντας, να μπορούν να εισάγουν εξαιρέσεις από την ισχύουσα κλαδική, ακόμα και όταν υπάρχει και δεν έχει καταργηθεί, όπως στην περίπτωση των ξενοδοχείων. Εδώ να ξέρετε ότι ακόμα και ο ΣΕΤΕ είναι υπέρ ενός βασικού θέματος που θα διαπραγματευτούμε τον Σεπτέμβριο, της επε- κτασιμότητας των κλαδικών, για τον απλό λόγο, ότι δημιουργεί- ται καθεστώς αθέμιτου ανταγωνισμού, όταν μια μερίδα ξενοδοχείων εφαρμόζει κλαδικές συμβάσεις εργασίας, που έχουν ανώτερους όρους αμοιβής και άλλοι εργοδότες εφαρμόζουν άλλα πράγματα. Είναι από τις λίγες περιπτώσεις, που φαί- νεται να υπάρχει σύμπτωση συμφερόντων των εργαζομένων και της εργοδοσίας. Οι ενώσεις προσώπων, επίσης, πολύ σωστά επισημαίνετε ότι αποτελούν βασικό εργαλείο απορρύθμισης. Μου έκανε εντύπωση, καθώς θεωρούσα ότι είναι νέα ιδέα του Διεθνούς Νομι- σματικού Ταμείου, αλλά υπήρχε ήδη στον Εργατικό Κώδικα του Πινοσέτ, μετά την ανατροπή της Κυβέρνησης Αλιέντε. Στην επικείμενη διαπραγμάτευση, εμείς επιδιώκουμε την επε- κτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων, που έχει παγώσει ήδη από τον νόμο του 2011, ούτως ώστε όπου υπάρχει βέβαια πλει- οψηφία κάλυψης των εργαζομένων από αυτούς που έχουν υπο- γράψει την κλαδική σύμβαση, όπως ίσχυε και στο παρελθόν, να μπορούμε να την επεκτείνουμε σε όλους τους εργαζομένους. Επίσης, θέλουμε –και αυτό είναι ακόμα καθοριστικότερο- να επαναφέρουμε και την αρχή της εύνοιας, σε περίπτωση σύγκρουσης διατάξεων διαφορετικού επιπέδου. Στο πρώτο υπάρχει ήδη μια σχετική ομοφωνία των κοινωνικών εταίρων, ενώ στο δεύ- τερο δεν υπάρχει. Όμως, στη διαπραγμάτευση δεν έχουμε σκοπό να προωθή- σουμε μόνο τα ζητήματα, στα οποία υπάρχει απόλυτη ομοφωνία των κοινωνικών εταίρων. Για εμάς, αυτά αποτελούν τον ελάχιστο κοινό παρονομαστή. Είναι εντελώς εντός των πολιτικών μας προ- θέσεων να θέσουμε το ζήτημα και των ενώσεων προσώπων και της αρχής της εύνοιας στις επικείμενες διαπραγματεύσεις και ελπίζουμε να βελτιώσουμε την κατάσταση αυτή σε αυτό το πλαί- σιο που σας είπα, της επιστροφής στην ευρωπαϊκή κανονικότητα. Γιατί εδώ πράγματι, ανεξαρτήτως του εάν υπάρχει ή δεν υπάρ- χει «κοινωνική Ευρώπη», στις άλλες χώρες της Ευρώπης έχουν τη δυνατότητα με συλλογικές συμβάσεις, να συμφωνούν για τους μισθούς. Δεν έχουν αυτό το εκ των άνω κρατικής προέλευ- σης δίκαιο, που μας επέβαλαν τα μνημόνια.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ (Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Για το γενικό- τερο ζήτημα: Προφανώς, τα ταξικά συμφέροντα των βιομηχάνων δεν είναι ίδια με τα ταξικά συμφέροντα των εργαζομένων. Μπορεί να υπάρχουν συμπτώσεις πού; Τι θέλει ο ΣΕΒ; Θέλει ένα σταθερό οικονομικό περιβάλλον και ένα σταθερό κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον. Αντιλαμβάνεται, επίσης, ότι εμείς υπο- χώρηση σε ζητήματα ταυτοτικά για εμάς, όπως αυτά των εργα- σιακών, δεν πρόκειται να κάνουμε. Για λόγους, επίσης, αποφυγής αθέμιτου ανταγωνισμού, έχω αντιληφθεί ότι οι εργοδοτικές οργανώσεις δεν έχουν αυτήν τη στιγμή θέμα αντίθεσης με την επεκτασιμότητα των κλαδικών. Προφανώς, υπάρχουν αποχρώσεις στον βαθμό που υποστηρίζουν και αυτό το συγκε- κριμένο αίτημα. Για εμένα, όμως, είναι ιδιαίτερα ουσιώδες ότι ο ΣΕΒ, παρά τις διαφοροποιήσεις, τις αποχρώσεις, που δικαιολογούνται από το προφανές -τα ταξικά συμφέροντα αυτών που εκπροσωπεί δεν είναι τα ίδια με τα ταξικά συμφέροντα του κόσμου της εργασίας- δεν απέσυρε την υπογραφή του από την κοινή δήλωση των κοι- νωνικών εταίρων, που εμείς αποσκοπούμε να αποτελέσει, όπως είπα και στην προηγούμενη τοποθέτησή μου, τον ελάχιστο κοινό παρονομαστή, την ελάχιστη κοινή βάση, από την οποία θα ξεκι- νήσει η διαπραγμάτευση. Αυτή η κοινή δήλωση, λοιπόν, λέει ότι όλοι ζητούν, ο ελάχιστος μισθός να είναι αντικείμενο της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμ- βασης Εργασίας, λένε ότι δεν τίθεται ζήτημα –με παραπομπή σε προηγούμενες δηλώσεις- ομαδικών απολύσεων, ανταπεργίας. Θέτουν, με μία βέβαια εξαιρετικά αόριστη διατύπωση, το ζήτημα της επεκτασιμότητας, που εμένα θα με βοηθήσει στη διαπραγ- μάτευση να πω ότι μεταφέρει το αίτημα του συνόλου του κοινω- νικού κόσμου και από εκεί και πέρα, θα διεκδικήσουμε και περισσότερα πράγματα. Είναι, όμως, σημαντικό ότι αυτή η κοινή δήλωση εάν εφαρμο- στεί, ουσιαστικά ανατρέπει το παρασύνταγμα των εργασιακών ρυθμίσεων της προηγούμενης πενταετίας, ακριβώς γιατί πλήττει στον πυρήνα αυτό που ήταν η πρόθεση, να αποπολιτικοποιηθούν και να αποκοινωνικοποιηθούν πλήρως οι σχετικές αποφάσεις για τις εργασιακές σχέσεις, να μην παίρνονται στην πραγματικότητα ούτε από πολιτικά όργανα ούτε από την αλληλεπίδραση των κοινωνικών εταίρων, αλλά να καθορίζονται τάχα τεχνοκρατικά – βλέπε μέσω των οδηγιών που θα έρχονται απ’ έξω στην εκάστοτε Κυβέρνηση.
Αυτό είναι εν τέλει και ζήτημα δημοκρατίας και γι’ αυτό πι- στεύω ότι και από την πλευρά των κοινωνικών εταίρων θα υπάρ- χει μια κατά το δυνατόν ομόθυμη στήριξη του αιτήματος αυτού, αν και ομολογώ ότι ανησυχώ λίγο από ορισμένες δηλώσεις του Αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας, που είναι υπέρ των θεσμικών αλλαγών, όπως τις βλέπει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Σας είπα ότι αυτές οι θεσμικές αλλαγές, τίποτα το καινούργιο δεν φέρνουν. Ουσιαστικά, το περίγραμμα αυτών, που μας επι- βλήθηκαν την τελευταία πενταετία, το βρίσκει κανείς ήδη στον εργατικό κώδικα του Πινοσέτ. Ζήτησα –για να μην είναι αυτό ένα απλό φραστικό σχήμα- να έρθει στο διεθνές συνέδριο, που οργανώνουμε στις 16 και 17 Σεπτεμβρίου, ο σύμβουλος επί των ερ- γασιακών της Υπουργού Εργασίας της Χιλής, που τώρα προσπαθεί να αλλάξει αυτόν τον εργασιακό κώδικα, ώστε να επι- βεβαιώσει του λόγου το αληθές. Επομένως, τα ζητήματα της επεκτασιμότητας της κλαδικής σύμβασης και της εύνοιας, για εμάς θα είναι στον πυρήνα της διαπραγμάτευσης. Από πλευράς ελέγχων, δυστυχώς, όπου υπάρχει αυτή τη στιγμή σύμβαση με τις ενώσεις προσώπων, σύμ- φωνα με αυτό το δίκαιο, που εμείς θέλουμε να ανατρέψουμε, το μνημονιακό δίκαιο, η απόκλιση από την κλαδική σύμβαση είναι νόμιμη. Εκεί δεν θα βγάλει κάτι ο έλεγχος του ΣΕΠΕ, για τον απλό λόγο ότι όπως είναι τα πράγματα –αυτά που θέλουμε να αλλάξουμε- είναι de facto και de jure διαμορφωμένα, ούτως ώστε να υπάρχει απόκλιση από την κλαδική. Αντιθέτως, όπου δεν εφαρμόζεται είτε η κλαδική χωρίς να υπάρχει επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας, είτε παρα- βιάζονται άλλοι όροι της νομοθεσίας –δεν μπορούν να μένουν οι άνθρωποι σε στάβλους, δεν είναι ζώα- εκεί θα επέμβουμε. Η βοήθεια που σας ζήτησα είναι επειδή ακριβώς είναι υποστε- λεχωμένο το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, παρά τα μέτρα, που παίρνουμε τώρα για την ενίσχυσή του. Έχω πει και σε προηγού- μενες ερωτήσεις ότι και συμπληρωματικές προσλήψεις και με- τατάξεις πρόκειται να κάνουμε. Όταν έχουμε συγκεκριμένες καταγγελίες, γίνεται ο έλεγχος αποτελεσματικότερος.
