Ομιλία Γιώργου Κατρούγκαλου στη Βουλή, 2/9/2016

0

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΠΒ’

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2016

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ (Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Να σας ευχαριστήσω επίσης για τα καλά λόγια της αρχής. Να ευχηθώ «καλή χρονιά» και να πω το αυτονόητο, το οποίο και εσείς είπατε, ότι πέρα από την αναγκαία συνέπεια, που πρέπει να δείχνουμε όλοι –είναι δείγμα κοινοβουλευτικού ήθουςκαι να είμαστε παρόντες στις ερωτήσεις, πρέπει να σκεφτούμε και στην Αναθεώρηση του Συντάγματος πώς θα μπορούσαμε αυτό να το ενισχύσουμε.

Να πω και λόγω της ημέρας ότι είναι σημαντικά αυτά που συνέβησαν χθες. Αν είναι σωστά τα μαθηματικά του κ. Πρετεντέρη χθες στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», δεκατέσσερις κυβερνήσεις δεν μπόρεσαν να επιβάλουν καθεστώς νομιμότητας στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο.

Εκφεύγει των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Είναι ζήτημα δημοκρατίας, κράτους δικαίου, αντιμετώπισης της κακής σχέσης οικονομίας και πολιτικών συμφερόντων που ονομάζουμε διαπλοκή. Επί της ερώτησης, βεβαίως, αναγνωρίζω απολύτως αυτό που είπατε ότι είχατε και προφορικά και πριν από την κατάθεση της ερώτησης υποβάλλει παρόμοιες προτάσεις, κύριε συνάδελφε, τις οποίες τις λάβαμε σοβαρά υπ’ όψιν. Αντίστοιχες προτάσεις μάς είχαν έρθει και από τον ΣΥΡΙΖΑ και είναι και παλιές διατυπωμένες θέσεις του κινήματος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, της ΕΣΕΕ και της ΓΣΕΒΕ. Οπωσδήποτε, όμως, για τους λόγους που είπατε, δεν έχω κανέναν λόγο παρά να σας ευχαριστήσω για την υποβολή των σχετικών προτάσεων.

Γιατί δεν τις υιοθετήσαμε στην πληρότητά τους, ενώ εμπνευστήκαμε και από τις δικές σας προτάσεις; Υπάρχει ο εξής κίνδυνος. Η αυτοδίκαιη και ειδικά η υποχρεωτική μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε μια επιταγή που θα κατατίθεται στον εργοδότη μπορεί να δημιουργήσει το πρόβλημα, κατά το οποίο ορισμένες επιχειρήσεις -τουλάχιστον αυτές που δεν έχουν καλόπιστο επιχειρηματίααντί να προχωρούν σε προσλήψεις με ορίζοντα χρόνου, να ανακυκλώνουν τους ανέργους.

Αυτό έχει γίνει προσπάθεια να αντιμετωπιστεί στο παρελθόν, γιατί αντιλαμβάνεστε ότι δεν ανακαλύψαμε εμείς τον τροχό και προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν παρόμοιο προβληματισμό. Είχαν επιβάλει υποχρέωση στον εργοδότη να διατηρήσει στην εργασία τον άνεργο για εικοσιτετράμηνο. Αυτό ναι μεν λειτουργούσε ως προς το να μη γίνεται ανακύκλωση των ανέργων, δεν ήταν, όμως, επαρκές κίνητρο για τον εργοδότη να προχωρήσει στην πρόσληψη του ανέργου.

Διότι στην πραγματικότητα επιδοτούταν με 4.000 ευρώ –γιατί τόσο είναι περίπου το επίδομα ανεργίας το δωδεκάμηνοκαι έπρεπε να καταβάλλει ο ίδιος εξ ιδίων 20.000 ευρώ. Η σχέση, λοιπόν, κινήτρου προς υποχρέωση, ειδικά σε καιρούς κρίσης, δεν λειτούργησε. Αυτό το πρόγραμμα που σας λέω το οποίο ίσχυσε στο παρελθόν και είχε αυτά τα χαρακτηριστικά, ενώ αφορούσε δέκα χιλιάδες ανέργους, είχε κάλυψη μόνο χιλίων τριακοσίων θέσεων, δηλαδή πάρα πολύ μικρό ποσοστό.

Επίσης ενώ είμαι απολύτως θετικός ως προς την ιδέα, η μεταφορά της στο δημόσιο έχει το εξής ζήτημα. Επειδή τα 360 ευρώ που παίρνει ο άνεργος πρέπει να συμπληρωθούν από άλλα τόσα, ώστε να υπάρχει πλήρης απασχόληση και κάλυψη των ασφαλιστικών υποχρεώσεων, πρέπει να βρούμε πόρους, ώστε οι δημόσιες επιχειρήσεις -δήμοι ή δημόσια νομικά πρόσωπα που θα πάρουν τους ανέργουςνα βρουν τα άλλα τόσα χρήματα που χρειάζονται. Είμαι ξαναλέω απολύτως θετικός στην ιδέα. Δεν μπορεί να λειτουργήσει, όμως, με τον αυτοματισμό που θα λειτουργήσει στον ιδιωτικό τομέα, που ο επιχειρηματίας βγάζει από την τσέπη του τα συν 360 ευρώ του κάθε μήνα.

Παίρνοντας υπ’ όψιν, επομένως, όλους αυτούς τους παράγοντες, αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε ένα πιλοτικό πρόγραμμα, κατ’ αρχάς, με δέκα χιλιάδες θέσεις εργασίας αποκλειστικά στον χώρο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, γιατί αυτές καθαυτές θέλουν ενίσχυση.

Κλείνουν καθημερινά εκατοντάδες και δεκάδες τέτοιες επιχειρήσεις, λόγω έλλειψης δυνατότητας ανταπόκρισης στον ανταγωνισμό. Γιατί, κακά τα ψέματα, ένα μέρος των πολιτικών των μνημονίων των προηγούμενων περιόδων είχε αυτό το νεοφιλελεύθερο χαρακτηριστικό, να συγκεντρώνει την οικονομική ύλη στην κορυφή. Δηλαδή το λιανεμπόριο να το διαλύει στο επίπεδο του εμποράκου και να το συγκεντρώνει στην κορυφή των malls και των μεγάλων επιχειρήσεων.

Άρα η πρώτη παρέμβαση που κάνουμε πιλοτικά για να δούμε πώς λειτουργεί και να εισάγουμε στη συνέχεια διορθωτικές κινήσεις, είναι για ένα πρόγραμμα δέκα χιλιάδων θέσεων εργασίας που επιδοτεί, όπως πολύ σωστά λέτε, την εργασία και όχι την ανεργία και ανάλογα με την πρόοδο αυτού του εγχειρήματος, θα προχωρήσουμε και σε επέκτασή του -πολύ θα ήθελα και στον δημόσιο τομέαγια να εξασφαλίσουμε, πράγματι, την καλύτερη δυνατή χρήση του δημόσιου χρήματος.

Σας ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικήτας Κακλαμάνης): Δίνουμε τον λόγο εκ νέου στον κ. Κατρούγκαλο.

Κύριε Υπουργέ, είμαι σίγουρος ότι εσείς δεν ανήκετε σε αυτούς που πιστεύουν ότι χθες στις 3 τα μεσάνυχτα εξαφανίστηκε η όποια διαπλοκή υπήρχε εις τον τόπο, επειδή βγήκε η απόφαση.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ (Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Το αντίθετο. Ξέρω, κύριε Πρόεδρε, ότι κι εσείς είστε μεταξύ αυτών που θέλουν να αντιμετωπίσουν αυτή τη διασύνδεση μεταξύ πολιτικής και οικονομίας. Απλώς το θεωρώ ένα πάρα πολύ σημαντικό βήμα. Αλίμονο αν μπορούσαμε από τη μια στιγμή στην άλλη να εξαφανίσουμε τόσο βαθιά ριζωμένα φαινόμενα στην πολιτική ζωή της χώρας. Απλώς επαναλαμβάνω ότι θα πρέπει όλοι -και αναγνωρίζω ότι και στον χώρο της δικής σας παράταξης, πολλοί είναι αυτοί που έχουν την ίδια στάση με μαςνα συνεργαστούμε. Συμφωνώ στα περισσότερα. Μερική εργασία να επιδοτήσω στον ιδιωτικό τομέα δεν θα ήθελα, γιατί ξέρουμε ότι υπάρχει ένα διαδομένο φαινόμενο τύποις να απασχολούνται άνθρωποι για τετράωρο -δηλαδή να έχουν μια τετράωρη σύμβαση εργασίαςκαι να δουλεύουν οκτώ, εννιά και δέκα ώρες. Το ξέρουμε από τις πρόσφατες εκθέσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας. Αντίθετα από ό,τι πολλοί πιστεύουν, το φαινόμενο της μαύρης εργασίας δεν αφορά κυρίως εντελώς αδήλωτη εργασία, αλλά αφορά ημιδηλούμενη εργασία, αυτό που περιέγραψα προηγουμένως. Δουλεύεις στην πραγματικότητα οκτώ ή δέκα ώρες, πληρώνεσαι για τέσσερις και προφανώς ο βασικά ζημιούμενος είναι ο εργαζόμενος. Αντίστοιχη ζημιά παθαίνουν, όμως, και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Αν προχωρήσουμε -και λέω ότι είναι από τα θέματα που εξετάζουμεσε χρήση του επιδόματος ανεργίας για μερική απασχόληση, αυτό θα είναι αποκλειστικά στον δημόσιο τομέα. Εκεί, κυρίως, γιατί δεν έχουμε τη δυνατότητα να βρούμε εύκολα τον συμπληρωματικό πόρο, που θα μας χρειαζόταν για την πλήρη απασχόληση.

Άρα στο πνεύμα της σκέψης σας είμαι σύμφωνος. Υπάρχουν ορισμένες πλευρές εφαρμογής που θα πρέπει να τις δούμε. Κατ’ αρχάς και κατ’ αρχήν, είμαι θετικός για την πρώτη πιλοτική επέκταση και στον δημόσιο τομέα με τους όρους που είπα. Απλώς εξετάζουμε ακόμη τις προϋποθέσεις.

Σας ευχαριστώ, πάντως, και για την ευκαιρία να αναπτύξω αυτές τις απόψεις και -επαναλαμβάνω για τις αρχικές σας ιδέες που ήταν μερικές από τις εμπνεύσεις που είχαμε για την υλοποίηση αυτού του σχεδίου.

 

 

Share.