ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΙΒ’
Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2016
Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: «Κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία και ανάπτυξη των φορέων της και άλλες διατάξεις»
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ (Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Εμφανίστηκε ο Αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας ως κήνσορας, υποτίθεται, των πρακτικών του παρακράτους και ως θεράπων του κράτους δικαίου. Ούτε κήνσορες ούτε θεράποντες είσαστε. Υπονομεύσατε συστηματικά το κράτος δικαίου και το Σύνταγμα κι εσείς είσαστε, στο πλαίσιο του παλαιοκομματισμού, η γενεσιουργός αιτία της διαπλοκής.
Όπως δεν διάβασε καλά στη συζήτηση για το ασφαλιστικό το βιβλίο του κ. Γιαννίτση ο Αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, έτσι δεν διάβασε καλά και την ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων. Πού αποδίδει η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων το απαράδεκτο φαινόμενο του κιτρινισμού; Το αποδίδει στην οικονομική διαπλοκή και στα οικονομικά συμφέροντα και μιλάει για συνηθισμένο όπλο στη φαρέτρα της διαπλοκής.
Ποιους φωτογραφίζει αυτό, κύριοι; Ποιοι έφτιαξαν τη διαπλοκή στην Ελλάδα; Ποιοι έφτιαξαν αυτό το σύμπλεγμα πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων που εμείς ερχόμαστε σήμερα να κατεδαφίσουμε;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ) Πώς τολμάτε αυτά που αποδίδουν σε εσάς οι δικαστές να τα επιστρέφετε σε εμάς; Πότε έφτιαξε η Αριστερά παρακράτος; Πότε έφτιαξε η Αριστερά κράτος διαπλοκής; Στην πραγματικότητα, κύριοι, δεν μας πετάξατε το γάντι. Λευκή πετσέτα πετάξατε παράδοσης στο σύστημα της διαπλοκής, στους μεγαλοεργολάβους, αυτούς που ο Αρχηγός σας αποκαλούσε στο παρελθόν νταβατζήδες της πολιτικής ζωής.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ) Δεν μας αφορούν αυτά. Αλλά η βαθύτατη υποκρισία σας φαίνεται στο ότι ακόμη και σήμερα, την τελευταία στιγμή, ενώ επικαλείστε το κράτος δικαίου και την εφαρμογή του Συντάγματος, δεν ανταποκρίνεστε στη συνταγματική σας υποχρέωση να συγκροτήσετε το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. Αυτή είναι η υποκρισία.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ) Αυτή είναι η υπονόμευση του κράτους δικαίου και αυτό είναι και το θράσος χιλίων πιθήκων που σας χαρακτηρίζει. Απαντάμε, λοιπόν, και σας λέμε ότι εμείς ήρθαμε για να διαλύσουμε το σύστημα διαπλοκής και να υπηρετήσουμε το κράτος δικαίου. Αντίστροφα με εσάς.
Και στο τέλος ο Αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας μίλησε τάχα και για την ενότητα του ελληνικού λαού, την οποία –υποτίθεταιότι υπηρετεί η παράταξή σας. Τώρα που ξεκινάει -επανειλημμένα έχω απευθυνθεί απ’ αυτό το Βήμα και σε όλες τις δημόσιες ανακοινώσεις μουη διαπραγμάτευση για τα εργασιακά, είστε ως κόμμα υπέρ της κοινής δήλωσης των κοινωνικών εταίρων για την επιστροφή των συλλογικών διαπραγματεύσεων που έχουμε δηλώσει ότι αποτελεί την εθνική θέση ή είστε με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο; Είναι προφανές ότι το παρελθόν σας σάς βαραίνει και σας χαρακτηρίζει. Ούτε πρωταθλητές του κράτους δικαίου είσαστε, ούτε πρωταθλητές του Συντάγματος. Ήρθε, όμως, η στιγμή και αυτό πραγματοποιεί η Κυβέρνησή μας, αυτό πραγματοποιεί ο Υπουργός Επικρατείας.
Και έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στην ανεξάρτητη ελληνική δικαιοσύνη, η οποία υπηρετεί το Σύνταγμα, η οποία σας κατήγγειλε με τους εκπροσώπους της και ξέρει ποιος στο παρελθόν είχε επιχειρήσει αυτό το θανατηφόρο εναγκαλισμό για τη δικαιοσύνη που εσείς οι παλαιοκομματικοί, το παλαιό σύστημα που κατέρρευσε, είχατε φέρει στη χώρα και που είναι ο λόγος για τον οποία είσαστε τώρα σε αυτά τα έδρανα της αντιπολίτευσης. Και εμείς είμαστε εδώ, προσπαθώντας να υλοποιήσουμε την εντολή του λαού και να επαναφέρουμε επιτέλους όχι μόνο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά συνολικά το θεσμικό σύστημα στη νομιμότητα, στη δημοκρατία και στο κράτος δικαίου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ (Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Είναι ένα νομοσχέδιο με ιδιαίτερη σημασία. Δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί «ας πούμε λίγα λόγια για το νομοσχέδιο», όπως άκουσα τον προηγούμενο ομιλητή να λέει. Και είναι σημαντικό, γιατί η κοινωνική οικονομία, ο λεγόμενος τρίτος τομέας, αφορά τους ίδιους τους εργαζόμενους, που μπορούν ειδικά σε συνθήκες κρίσης να αυτοδιαχειρίζονται τομείς οικονομικής δραστηριότητας έξω από το κράτος και στο περιθώριο της αγοράς. Μπορεί, όμως, να αφορά με τον ίδιον τρόπο και ευρύτερα στρώματα του λαού. Για παράδειγμα, στην Ιταλία είναι ιδιαίτερα διαδεδομένος ο κοινωνικός συνεταιρισμός, που φέρνει τα προϊόντα χωρίς μεσάζοντες, μέσω κοινωνικών ουσιαστικά σούπερ μάρκετ, στους καταναλωτές.
Επομένως, ναι μεν μέσω θεσμών όπως αυτός της κοινωνικής οικονομίας δεν μπορούν να αλλάξουν οι κοινωνικές σχέσεις, αποτελεί όμως ένα σημαντικό εργαλείο για τη βελτίωση τόσο των συνθηκών εργασίας των εργαζομένων, ένα εργαλείο για την αντιμετώπιση της κρίσης και στο πλαίσιο της αυτοδιαχείρισης πράγματι κι ένα πρόπλασμα μελλοντικών κοινωνικοοικονομικών σχέσεων.
Θεωρώ, λοιπόν, ιδιαίτερα σημαντική τη συμβολή αυτή και μάλιστα σε μια περίοδο που πρέπει να επουλώσουμε τις πληγές από την εφαρμογή έξι ετών συμπυκνωμένου νεοφιλελευθερισμού. Γιατί αυτή ήταν η ουσία της πολιτικής των μνημονίων. Ακριβώς γι’ αυτό το συγκεκριμένο νομοσχέδιο πρέπει να εξεταστεί υπό το πρίσμα και των άλλων σύντονων προσπαθειών μας σ’ αυτήν την κατεύθυνση.
Το νομοσχέδιο, για παράδειγμα, του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς κινείται στην ίδια λογική, τού να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε μορφές συνεταιριστικής οργάνωσης των αγροτών για να αντιμετωπίσουμε πάγια προβλήματα που έχει η ελληνική οικονομία, όπως είναι τα μικρά μεγέθη παραγωγής, η αδυναμία τυποποίησης, συνδυασμού, δηλαδή, ελαφριάς βιομηχανίας, που προϋποθέτει έναν μαζικό όγκο παραγωγής.
Εκεί φαίνεται ακριβώς κι η διαφορά μας με τα εναλλακτικά μοντέλα οικονομικής ανάπτυξης. Για παράδειγμα, η έκθεση «McKinsey», που είχε γίνει δεκτή ως πρότυπο ανάπτυξης από το Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, επεσήμαινε και αυτή τα ίδια προβλήματα που σας λέω κι εγώ, την ανάγκη, δηλαδή, η μικρή παραγωγή να συγκεντρωθεί σε μεγάλη. Όμως, πώς πρότειναν να λυθεί αυτό; Με τρία ελαιοτριβεία σε όλη την Ελλάδα, με τον ίδιο τρόπο που συνολικά ο νεοφιλελευθερισμός προσπαθεί να συγκεντρώσει την οικονομική ύλη στην κορυφή της δραστηριότητας, όχι απλώς αδιαφορώντας, αλλά θεωρώντας και θετικό γεγονός τον «θάνατο του εμποράκου» ή την εξαφάνιση των μικρών παραγωγών.
Έτσι, λοιπόν, θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι μιλώντας για δίκαιη ανάπτυξη δεν ασκούμαστε σε μια ρητορεία άσκησης αριστεροσύνης, αλλά έχουμε στο μυαλό μας πράγματι μια εναλλακτική οικονομική και κοινωνική πολιτική από αυτήν που εφαρμόζεται μέχρι σήμερα.
Δεν θέλω να απαντήσω σε αιτιάσεις που αφορούν, ας πούμε, στο γιατί κάνουμε μια ειδική γραμματεία για την κοινωνική οικονομία. Μα, ακριβώς, γιατί θέλουμε να δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση στον τομέα αυτόν. Είναι εξαιρετικά φτηνός «κιτρινισμός» το να λες ότι το κάνουμε για να βάλουμε έναν ειδικό γραμματέα. Έτσι στήνεται το πελατειακό κράτος; Θα έπρεπε να έχουν εμπειρία αυτοί οι οποίοι έστησαν τόσο καιρό τα συστήματα πατρωνίας για το πώς γίνονται αυτές οι δουλειές. Δεν μας αγγίζουν αυτές οι κριτικές.
Επίσης, δεν θέλω να επεκταθώ σε άλλες λεπτομέρειες, γιατί η συναρμόδια Υπουργός, η οποία έχει και τη μητρότητα του νομοσχεδίου, ήταν ήδη αναλυτική και θα επεκταθεί και στη συνέχεια. Θέλω να κλείσω απλώς, για να είμαι και στα όρια του χρόνου, λέγοντας ότι για να έχουμε δίκαιη ανάπτυξη χρειαζόμαστε και εργαζόμενους που δεν θα δυστυχούν, δεν θα ζουν σε μια εργασιακή ζούγκλα, χωρίς δικαιώματα, όπως έχει γίνει το τοπίο της αγοράς εργασίας την τελευταία εξαετία.
Γι’ αυτόν τον λόγο είναι ιδιαίτερα κρίσιμη η επικείμενη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς για τα εργασιακά. Εκεί εμείς όχι απλώς δεν θέλουμε να δώσουμε ούτε ένα γιώτα στις απαιτήσεις των δανειστών, αλλά θέλουμε να επιστρέψουμε την Ελλάδα στην κανονικότητα της κοινωνικής Ευρώπης, να έχουμε συλλογικές διαπραγματεύσεις, να έχουμε τη δυνατότητα των κοινωνικών εταίρων να αποφασίζουν για τους μισθούς και για τα άλλα πράγματα που τους αφορούν.
Και προφανώς, με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να καλύψουμε και άλλα προβλήματα που έχει το σύστημα κοινωνικής προστασίας. Διότι –κακά τα ψέματααν έχεις τον μέσο μισθό στα 800 ευρώ, πώς μπορεί να είναι παραπάνω και η σύνταξη; Αυτά είναι συγκοινωνούντα δοχεία.
Βρισκόμαστε, λοιπόν, πραγματικά αυτή τη στιγμή στο κατώφλι όχι απλώς της επιστροφής στην κανονικότητα, όχι απλώς της επιστροφής στην ανάπτυξη, αλλά σε μια προσπάθεια να αλλάξουμε την Ελλάδα και με όρους οικονομίας και με όρους κοινωνικών σχέσεων και κυρίως με όρους προοπτικής, σε μια προσπάθεια να δώσουμε ελπίδα εδώ που μέχρι τώρα υπήρχε φόβος για το αύριο.
Ολοκληρώνοντας –θα το κάνω συνεχώς μέχρι να πάρω απάντηση από τη Νέα Δημοκρατίαδεν έχουμε ακόμα τοποθέτηση για το αν στηρίζουν ως εθνική θέση την κοινή δήλωση των κοινωνικών εταίρων.
Έχουμε, αντιθέτως, τις εξαγγελίες του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ότι θα πρέπει να παζαρέψουμε, να ανταλλάξουμε διαρθρωτικές αλλαγές -που ξέρετε ότι είναι ο ευφημισμός που χρησιμοποιεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για περαιτέρω απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, για περαιτέρω περικοπή δικαιωμάτων των εργαζομένωνμε μείωση των δημοσιονομικών απαιτήσεων.
Εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε τίποτα τέτοιο. Δεν θα θυσιάσουμε τα δικαιώματα των εργαζομένων και το μέλλον τους για κανένα αντάλλαγμα. Προφανώς, θέλουμε να ρυθμιστεί το ζήτημα του χρέους. Είναι υποχρέωση των δανειστών μας, εφ’ όσον εμείς τηρούμε τις υποχρεώσεις που έχουμε απέναντί τους, αλλά σε καμμιά περίπτωση δεν θα θυσιάσουμε ούτε ένα εργασιακό δικαίωμα από αυτά που κατακτήθηκαν με δεκαετίες αγώνων στον βωμό οποιουδήποτε εναλλακτικού συμφέροντος. Σας ευχαριστώ πολύ.
