ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙZ΄- ΣΥΝΟΔΟΣ Δ΄
ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
Αθήνα, 21 Ιανουαρίου 2019
Διαρκής Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων
θέμα ημερήσιας διάταξης την επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών «Κύρωση της Τελικής Συμφωνίας για την Επίλυση των Διαφορών οι οποίες περιγράφονται στις Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών 817(1993) και 845(1993), τη Λήξη της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995 και την Εδραίωση Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης μεταξύ των Μερών».
Αποσπάσματα παρέμβασης ΑΝΥΠΕΞ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών): Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, θα απαντήσω στα θέματα που τέθηκαν στην κυβέρνηση.
Ο ελληνικός λαός, πράγματι, περιμένει από εμάς επιχειρήματα και όχι κραυγές. Όλοι διαπιστώσαμε την ιστορικότητα των στιγμών. Και ακριβώς, γι’ αυτόν το λόγο, πρέπει να συζητήσουμε στην ουσία και όχι επί της διαδικασίας. Θα απαντήσω σε οτιδήποτε τέθηκε από τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους και απευθυνόταν στην κυβέρνηση, με τη σειρά που τέθηκαν τα θέματα.
Προφανώς, καταθέτω την Ρηματική Ανακοίνωση σε δύο γλώσσες, στα ελληνικά και στα αγγλικά, για τα πρακτικά και για να διανεμηθεί. Ως προς το αίτημα που ακούστηκε για το συνολικό κείμενο του Συντάγματος υπενθυμίζω- και μιλάω και ιδιαίτερα στον ομότεχνο μου τον κ. Λοβέρδο- ότι σε όλες τις συνταγματικές τάξεις, και στην δική μας, οι αναθεωρήσεις δημοσιεύονται με ψήφισμα, ειδικό κείμενο της συνταγματικής τάξης, κατ’ εντολή πάντα του Προέδρου της Βουλής. Αυτή είναι η βασική διάκριση στα δημοκρατικά πολιτεύματα, σε σχέση με εκείνα τα μοναρχικά πολιτεύματα, όπου ο Αρχηγός του Κράτους ήταν παράγοντας της συνταγματικής διαδικασίας. Παραπέμπω απλώς, γιατί, από δω και πέρα δεν πρόκειται να πω τίποτα για το οποίο να μην αναφερθώ σε συγκεκριμένες ημερομηνίες ή έγραφα, στο ψήφισμα Ζ΄ της Αναθεωρητικής Βουλής, της δικής μας, από 6/4 του 2001 για την σύγκριση. Για διευκόλυνσή, όμως, της Βουλής θα ζητήσω και αύριο, στην επόμενη συνεδρίαση της Επιτροπής, θα έχουμε έναν συγκριτικό πίνακα με το πώς ήταν τα άρθρα προηγουμένως και πως ήταν μετά. Ο κάθε βουλευτής, μπορεί από σήμερα να μελετήσει την Ρηματική Ανακοίνωση, σε επίσημη μετάφραση στα ελληνικά.
Το δεύτερο ζήτημα που τέθηκε αφορούσε την επιστολή του πρώην Υπουργού Νίκου Κοτζιά. Σας διαβεβαιώνω, ότι θα ήταν ιδιαίτερα ευτυχής ο Νίκος να ήταν παρών σήμερα και να υπερασπίσει μια Συνθήκη που είναι, σε πολύ μεγάλο βαθμό, δικό του επίτευγμα και που κανείς δεν περίμενε ότι θα μπορούσε η Ελληνική Δημοκρατία να διαπραγματευτεί τόσο επιτυχώς. Αυτά που πέτυχε η Συμφωνία, το είπε με τον καλύτερο τρόπο ο κ. Μέρτζος, ο πρώην Πρόεδρος της Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών: με αυτήν κλείνουν πληγές και δεν ανοίγουν άλλες. Θα φανεί στη συζήτηση επί της ουσίας ότι πήραμε, δεν δώσαμε, με την Συμφωνία των Πρεσπών. Αλλά ας μιλήσουμε για τα θέματα τα οποία τέθηκαν. Θα είναι παρών στην Ολομέλεια ο Νίκος Κοτζιάς και θα αναφερθεί σε όλα.
Τέθηκαν θέματα που αφορούν τη συνταγματικότητα της Συμφωνίας. Σύμφωνα με το άρθρο 100 του Κανονισμού (σας είπα ότι από δω και πέρα, όταν μιλούμε για τον Κανονισμό, πρέπει να μιλούμε συγκεκριμένα, αναφέροντας το άρθρο), οι ενστάσεις συνταγματικότητας εξετάζονται από την Ολομέλεια της Βουλής και εκεί, εφόσον τεθούν, θα εξεταστούν. Και αυτός πρέπει να είναι ο σκοπός όλων μας. Να συζητηθεί στην Ολομέλεια της Βουλής, με νηφαλιότητα και διαύγεια, όλο το πλέγμα των ουσιαστικών αλλά και των διαδικαστικών ή συνταγματικών θεμάτων που θα τεθούν.
Ως προς το θέμα συνταγματικότητας, όχι της δικής μας έννομης τάξης, αλλά της έννομης τάξης της γειτονικής χώρας, που έθεσε ο κ. Λοβέρδος, είναι προφανές ότι εδώ εξετάζουμε μόνο ζητήματα συνταγματικότητας της δικής μας έννομης τάξης. Παρόλα αυτά, αναφέρω, πάλι απευθυνόμενος σε ομότεχνο, ότι από την συνδυαστική ισχύ των άρθρων 26 και 27 της Συνθήκης των Συνθηκών, της Συνθήκης της Βιέννης, δεν νοείται προβολή λόγου ερειδόμενου στο εσωτερικό δίκαιο για αντίκρουση υποχρέωσης που απορρέει από Διεθνή Συνθήκη. Και όπως θα δείτε, με την Ρηματική Ανακοίνωση, ρητά -και δεσμευτικά για αυτήν- μας διαβεβαιώνει η κυβέρνηση των Σκοπίων, ότι έχει τηρηθεί η συνταγματική της τάξη.
Ως προς το ζήτημα τώρα των θεμάτων αρμοδιότητας της Επιτροπής αυτής, ξαναλέω ποιο είναι το ζητούμενο. Είναι να γίνει ουσιαστική συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής. Θυμίζω και είναι σημαντικό, ότι η ενδιάμεση Συμφωνία, που είχε πρακτικά το ίδιο περιεχόμενο, ρύθμιζε ζήτημα ονόματος, περιλάμβανε άρθρα που είναι ίδια με αυτά που έχει η Συμφωνία των Πρεσπών, όπως το άρθρο 13 για παράδειγμα, που ακούω, μολονότι συνεχώς το διαψεύδουμε, ότι τάχα παραχωρεί δικαιώματα άλλα από αυτά που το Δίκαιο της Θάλασσας δίνει στο γειτονικό κράτος. Η ενδιάμεση συμφωνία, επαναλαμβάνω, δεν ήλθε ποτέ για συζήτηση και για κύρωση στην Ολομέλεια της Βουλής. Εμείς, πρώτα πρώτα, επειδή σεβόμαστε την Δημοκρατία και την κοινοβουλευτική αρχή θέλουμε να συζητηθεί η Συμφωνία αυτή. Και να σας το πω και με άλλο τρόπο; Μόνο να κερδίσουμε έχουμε από τη συζήτηση. Απορώ, λοιπόν, ποιοι θα ήθελαν να ματαιώσουν τη συζήτηση, στο φυσικό φόρουμ της δημοκρατίας, που είναι η Ολομέλεια. Και ας πούμε, ότι αρνηθήκατε, κύριοι της Ν.Δ. μια τηλεμαχία του Αρχηγού σας με τον Πρωθυπουργό. Δεν θα θέλατε να υπάρχει, τουλάχιστον, η δυνατότητα να συζητηθούν αυτά τα πράγματα στο ναό της Δημοκρατίας, στην Ολομέλεια της Βουλής; Πώς μπορεί να θέλει κάποιος άλλος το αντίθετο;
Ως προς αυτά που είπατε, νομίζω, μερικές φορές, ότι υπάρχει ένα πρόβλημα ανάγνωσης. Το άρθρο 29, παράγραφος 5, αναφέρεται στη συγκρότηση των τμημάτων της Βουλής, όχι των Επιτροπών. Το άρθρο 31, παράγραφοι 3 και 5, σε συνδυασμό με τα άρθρα 70 και 72 του Συντάγματος, στην πραγματικότητα, δίνει στον Πρόεδρο της Βουλής, εν λευκώ, υπερπρονόμια να ορίσει τα μέλη των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών. Και προς τιμήν του, ο Πρόεδρος της Βουλής αποφάσισε να θέσει σε κλήρωση τα ονόματα εκείνων των ανεξάρτητων βουλευτών, οι οποίοι δεν ήταν εξαρχής μέλη της Επιτροπής. Και δέχτηκε, μάλιστα, να διαγραφεί το όνομα του κ. Δανέλλη. Προφανώς θα μιλήσει μετά ο ίδιος για το θέμα αυτό.
Τα δε ζητήματα που αφορούν στο άρθρο 74 παράγραφος 2, στο οποίο αναφέρθηκε ο σεβαστός Πρόεδρος, κ. Καμμένος, αναφέρονται ακριβώς στην παραπομπή από την Επιτροπή στην Ολομέλεια να συζητηθούν τα νομοσχέδια. Και όπως πολύ ορθά είπε ο κ. Παφίλης, αυτό γίνεται πάντοτε, στο πλαίσιο της εισηγητικής συμβουλευτικής αρμοδιότητας που έχει η Επιτροπή, ακόμα και αν η Επιτροπή καταλήξει διαφορετικά, κάτι που σας διαβεβαιώνω, από ό,τι προκύπτει από τη σύνθεση της, δεν θα καταλήξει αυτήν την φορά.
Στη συνέχεια, τέθηκε ένα άλλο ζήτημα από τον κ. Λοβέρδο. Το ερώτημα που τέθηκε ήταν, γιατί δεν έρχεται μαζί, για κύρωση, το Πρωτόκολλο Ένταξης στο ΝΑΤΟ μαζί με την Συμφωνία των Πρεσπών; Αυτό είναι ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα της Συμφωνίας. Εμείς προχωρούμε στην κύρωση της Συμφωνίας, εφόσον έχουν προηγηθεί όλα τα διαδικαστικά βήματα και ψηφοφορία για την αλλαγή του Συντάγματος στην γειτονική χώρα. Αυτό είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό που ποτέ δεν έχει ξανασυμβεί. Δηλαδή, χωρίς πόλεμο, να δέχεται μια χώρα να αλλάξει το όνομα της και το Σύνταγμα της, χωρίς να έχει άλλη υποχρέωση, πέραν από αυτήν που απορρέει από μη διεθνή συνθήκη. Ο λόγος για τον οποίον δεν έρχεται σήμερα το Πρωτόκολλο Ένταξης είναι για τον απλό λόγο ότι δεν υπάρχει. Γιατί, για να υπάρξει, πρέπει εμείς να έχουμε κυρώσει την Συμφωνία. Αυτό σας λέω, λοιπόν, ότι είναι επίτευγμα. Λέει μεν η Συμφωνία «μαζί», ακριβώς όμως επειδή είναι αδύνατον να υπάρξει το Πρωτόκολλο Ένταξης, αν δεν έχει προηγηθεί η κύρωση από την Ελληνική Βουλή και επαναλαμβάνω, αυτό είναι από τις μεγάλες διαδικαστικές κατακτήσεις της Συμφωνίας, μόνο όταν ολοκληρώσουμε την κύρωση και το γνωστοποιήσουμε, με Ρηματική Ανακοίνωση δική μας, στο ΝΑΤΟ, μπορεί να ξεκινήσει η σχετική διαδικασία. Πράγματι, το πρωτότυπο κείμενο λέει «μαζί». Το νόημα αυτό του «μαζί», γιατί διαφορετικά υπάρχει λογικό παράδοξο, είναι, όσο το δυνατόν συντομότερο, να γίνει η ψήφιση των δύο κειμένων, και αυτό πράγματι πρόκειται να συμβεί.
Όσα ακούστηκαν για εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, είναι προφανώς αστήριχτα. Δεν υπάγεται η Συμφωνία αυτή στο άρθρο 28, παράγραφος 2 και παράγραφος 3 του Συντάγματος.
Τέλος, νομίζω ότι δεν τέθηκαν άλλα θέματα τα οποία είναι αρμοδιότητας της Κυβέρνησης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών): Απαντώ, μολονότι εντάσσεται στην απάντηση που έδωσα στον κ. Λοβέρδο. Πρώτον, το άρθρο 77, του Συντάγματος της γειτονικής χώρας, αντίθετα με το δικό μας Σύνταγμα, προβλέπει ότι η διαδικασία της δημοσίευσης γίνεται με δύο υπογραφές, του Προέδρου της Δημοκρατίας και του Προέδρου της Βουλής. Προβλέπει επίσης, ότι εάν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αρνηθεί να υπογράψει, να βάλει την μια από τις δύο υπογραφές, επιστρέφει το θέμα στη Βουλή και εάν συγκεντρωθεί εκεί πλειοψηφία των δύο τρίτων, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υποχρεώνεται να υπογράψει.
Πήγε πράγματι στην Ολομέλεια της γειτονικής Βουλής, το θέμα, συγκεντρώθηκε η πλειοψηφία των τριών τρίτων, δεν υπέγραψε ο Ιβανώφ, όμως, όπως σας ξαναείδα, από το άρθρο 75, υπάρχει παράλληλη αρμοδιότητα του Προέδρου της Βουλής, να υπογράψει το σχετικό κείμενο. Σε κάθε δε περίπτωση, σας αναφέρω ό,τι η ρηματική ανακοίνωση σε ό,τι αφορά τη διεθνή υποχρέωση του γειτονικού κράτους, μας εξασφαλίζει απολύτως από πλευράς εγγυήσεων Διεθνούς Δικαίου, διότι όπως σας είπα, βάσει του άρθρου 27, της Συνθήκη της Βιέννης, δεν μπορείς να προβάλεις λόγο που ανάγεται στο Εθνικό σου Δίκαιο, για να αναιρέσεις υποχρέωσή μου, που απορρέει από Διεθνή Συνθήκη, όπως είναι η Συνθήκη των Πρεσπών.
Όλα αυτά επομένως κυρίες και κύριοι, τα διαδικαστικά, είναι προφάσεις εν αμαρτίες, εμείς ένα πράγμα θέλουμε, να συζητήσουμε στη Βουλή, στην Ολομέλεια της Βουλής, στον Ναό της Δημοκρατίας, εκεί που πράγματι οι Έλληνες πολίτες θέλουν να ακούσουν από εμάς επιχειρήματα και πραγματικά, όποιος θέλει να ματαιώσει τη συζήτηση αυτή, στην πραγματικότητα δεν είναι απλώς εναντίον της συμφωνίαςτων Πρεσπών, που δικαιούνται να είναι όλοι οι άνθρωποι με επιχειρήματα και όχι με κραυγές. Είναι εναντίον της ίδιας της Δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού, σας ευχαριστώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών): Να διευκρινίσω αν και ορθά είπατε κύριε Πρόεδρε ότι από την πρώτη μου τοποθέτηση αναδείχθηκε η αβασιμότητα των ισχυρισμών των δύο κοινοβουλευτικών εκπροσώπων που μίλησαν, κατέθεσα, όπως είχα πρόθεση να το κάνω ούτως ή άλλως στα Πρακτικά τη ρηματική διακοίνωση. Επαναλαμβάνω, λοιπόν. Σε όλες τις έννομες τάξεις που γνωρίζω εγώ, και στη δική μας, ολοκληρώνεται η συνταγματική αναθεώρηση με την έκδοση ενός ψηφίσματος που περιλαμβάνει μόνο τις διατάξεις που άλλαξαν. Ό,τι μας έστειλαν από τα Σκόπια είναι πολύ σημαντικό. Γιατί; Γιατί η ρηματική ανακοίνωση τους δεσμεύει. Δεν έχω σκοπό να καταθέσω τίποτα περισσότερο, γιατί θα υπονόμευα το εθνικό μας συμφέρον, εάν κατέθετα άλλα έγγραφα από τα επίσημα έγγραφα που μας έχουν έρθει από τη διπλωματική οδό. Μόνο αυτά προβλέπονται από τη Συμφωνία των Πρεσπών. Οτιδήποτε περαιτέρω ακούγεται είναι προφάσεις εν αμαρτίες ακόμα και από τη σοβαρή πλευρά της αίθουσας στη συζήτηση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών): Προφανώς και επιφυλάσσομαι να απαντήσω επί της ουσίας στην τοποθέτησή μου, έθεσε διαδικαστικά θέματα και με κάλεσε να απαντήσω, μόνο για τα διαδικαστικά λοιπόν.
Ξέρετε καλά, ότι η Συμφωνία ικανοποιεί όχι στο 100%, στο 120% τα θέματα, τα οποία είχαμε πάντοτε θέσει ως εθνικά ζητήματα. Από πότε; Από τότε που θα τεθεί σε ισχύ. Άρα, είναι εξαιρετικά προσχηματικό το ερώτημά σας, γιατί μας απευθύνουν έγγραφο διατηρώντας ακόμα το προηγούμενο τους όνομα. Μα ακριβώς περί αυτού πρόκειται. Προχωρήσαμε στη Συμφωνία των Πρεσπών, γιατί πάνω από 130 χώρες τούς αποκαλούν με το συνταγματικό τους όνομα και για να μπορούν να τους αποκαλούν με το νέο όνομα, τη σύνθετη ονομασία, που ξεχάσατε να πείτε ότι είναι θέση της Ν.Δ., χρειάζεται ακριβώς να κυρωθεί και από εμάς η Συνθήκη των Πρεσπών, γιατί διαφορετικά δεν θα ισχύει. Είναι πολύ απλό.
Το δεύτερο ζήτημα που μου θέσατε επαναφέρει αυτό που είχε θέσει νομίζω και ο κ. Λοβέρδος, δηλαδή για το χρόνο που θα έρθει εδώ το Πρωτόκολλο Ένταξης στο ΝΑΤΟ. Δεν περίμενα από εσάς να παραβιάσετε το απόρρητο της διαδικασίας στο Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής και το παραβιάσατε μάλιστα με έναν τέτοιο τρόπο, που δεν απέδωσε πιστά τη συζήτηση εκεί.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών):
Είπα και στην αρχική μου τοποθέτηση, ότι δεν νοείται να έρθει Πρωτόκολλο Ένταξης της γειτονικής χώρας στην Ελληνική Βουλή, εάν δεν προηγηθεί κύρωση της Συμφωνίας και η θέση σε ισχύ της Συμφωνίας προϋποθέτει προφανώς την κύρωσή της. Αυτά ακριβώς τα πράγματα είχα πει, χωρίς να επεκταθώ, κάθε φορά που έχω τοποθετηθεί για το θέμα αυτό και στη Βουλή και σε άλλα όργανα.
Για τα υπόλοιπα θα αναφερθώ συνολικά, αφού ακούσω και τους άλλους Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους, όταν σύμφωνα με τον Κανονισμό, θα τοποθετηθώ μετά το τέλος της συζήτησης.
Περίμενα όμως, πάλι και από εσάς- πρέπει να σας το πω- μεγαλύτερη τιμιότητα, σε ό,τι προκύπτει μόνο και μόνο από την ανάγνωση των εγγράφων. Για παράδειγμα, μιλήσατε- τάχα μετρώντας «τα γκολ που έχουμε φάει»- για το ποια θα είναι η στάση μας, όταν αυτοί, στο μέλλον, ξεκινήσουν τις διαδικασίες διαπραγμάτευσης με την Ε.Ε.. Γιατί λέω ότι προκύπτει από το κείμενο και αυτό και το αναφέρω τώρα, σαν μικρό δείγμα της παραποίησης, εκ μέρους σας, της συμφωνίας. Το άρθρο 2, παράγραφος 4, εδάφιο β, λέει ότι δεν αντιτιθέμεθα στην έναρξη της ενταξιακής διαδικασίας στην Ε.Ε.. Προφανώς, για όλα τα υπόλοιπα στάδια, ρητά προκύπτει από την Συμφωνία ότι δεν δεσμευόμαστε. Και όλα τα άλλα τα οποία θέσατε- για τη γλώσσα, για την ιθαγένεια- όλα τα άλλα, πράγματι δεν αποτελούν ανάγνωση, αλλά διαστρέβλωση της Συμφωνίας και για όλα αυτά φυσικά, θα τοποθετηθώ όταν πρέπει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών): Θα είμαι αναλυτικός ως προς την πλευρά των επιχειρημάτων στη δευτερολογία μου, επειδή όμως κατατέθηκε ένα έγγραφό ελλειμματικό, το οποίο δεν μπορώ να σχολιάσω, γιατί δεν φαίνεται πού εντάσσεται, δεν φαίνεται το context του, επανακαταθέτω το έγγραφο που είχε ήδη κατατεθεί στη συζήτηση διαδικασίας μομφής της Νέας Δημοκρατίας τον Ιούνιο. Πρόκειται για έγγραφο του γραφείου τυποποίησης των Ηνωμένων Εθνών, όπου εμφανίζεται η γλώσσα του γειτονικού κράτους ως «μακεδονική», με στάτους 2010 και αναφορά στις προηγούμενες αποφάσεις.
Επιφυλάσσομαι να καταθέσω και για άλλα έγγραφα, απλώς τώρα, λόγω της αμεσότητας της απάντησης καταθέτω αυτήν την αναφορά.
Για τα θέματα της ιθαγένειας, στα οποία και μόνο αναφέρεται η Σύμβαση, να σας πω ότι δεν χρειάζεται να επεκταθώ περισσότερο. Δεν υπάρχει καμία αναφορά σε εθνότητα. Το σύνταγμα της γειτονικής χώρας περιγράφει το κράτος ως πολυεθνοτικό και εκεί έχει αναφορές στο τι συνίσταται ο κάθε λαός.
Εμείς, λοιπόν, με τη Συνθήκη των Πρεσπών δεν αναφερόμαστε καθόλου στα θέματα αυτά, ακριβώς γιατί ούτε αναγνωρίζουμε ούτε θέλουμε να αναγνωρίσουμε ούτε είναι ο ρόλος των διεθνών συνθηκών να αναφέρονται σε θέματα εθνότητας,αλλά μόνο σε θέματα νομικά, όπως η ιθαγένεια. Τα κράτη αναγνωρίζουν κράτη, δεν αναγνωρίζουν λαούς.
Ως προς το δημοψήφισμα,η δική μου η άποψη είναι υπέρ του δημοψηφίσματος. Η δική σας δεν νομίζω ότι είναι. Αν είναι να το δούμε στην διαδικασία αναθεώρησης.Όμως, είναι σαφές ότι θα ήταν εξαιρετικά παράδοξο να ψηφίσει ένας λαός για το όνομα του κράτους ενός άλλου λαού.
Δεύτερον, ενώ εγώ εξακολουθώ να είμαι οπαδός της δυνατότητας να ενισχύεται η αντιπροσωπευτική δημοκρατία με θεσμούς άμεσης, θέλω αυτό να γίνεται όταν υπάρχει δυνατότητα λογικής και ψυχρής κρίσης, με σύγκρουση επιχειρημάτων και όχι όταν κυριαρχεί το θυμικό, όπως αναπόφευκτα συμβαίνει στην περίπτωση αυτή.
Τέλος, να σας πω ότι χαίρομαι που δεν αναφερθήκατε στον όρο «προδοσία», όπως άλλοι συνάδελφοί σας. Θα σας θυμίσω, όμως, ότι έχετε μιλήσει για έναν πρωθυπουργό που ξεπούλησε τη Μακεδονία.
Ε, τότε θα με αναγκάσετε να αναφερθώ ρητά. Εγώ δεν ήθελα το αναφέρω, γιατί πράγματι θέλω οι τόνοι να είναι χαμηλοί. Υπάρχει βίντεο, όπως γνωρίζετε, από την 6η Ιουλίου του 2007, στο οποίο –μπορείτε να το δείτε και στα tweet, τα οποία έχουν κατ’ εξοχήν κυκλοφορήσει- αναφέρεστε στην αποδοχή της σύνθετης ονομασίας από τον Κώστα Καραμανλή, λέγοντας «αυτή η απίστευτη υποχώρηση, αυτή η απίστευτη κωλοτούμπα του Μακεδόνος -τρομάρα του- πρωθυπουργού, του Κώστα Καραμανλή, ο οποίος μπαίνει στην ιστορία ως πρωθυπουργός που ξεπούλησε τη Μακεδονία, γίνεται ακόμα χειρότερη με την πρόστυχη πράξη του να κάνουν το άσπρο-μαύρο και να προσπαθήσουν να παρουσιάσουν την άτακτη υποχώρηση σε επιτυχία».
Είχα προσωπική πρόκληση και δικαιούμαι να την επιστρέψω.
Εγώ, πράγματι, πιστεύω, ότι ο χώρος σας, συνάδελφοι της Ν.Δ., ήταν υπέρ της σύνθετης ονομασίας. Αυτή ήταν πάγια θέση σας. Το τελευταίο διάστημα, όμως, ακούω να επικρατεί η αντίθετη άποψη, αυτή που υποστήριζε ο κ. Γεωργιάδης. Θα ήθελα, λοιπόν, γιατί προφανώς θα απαντήσει, στην απάντηση του να μου πει εάν πιστεύει ότι η σύνθετη ονομασία είναι πράγματι η εθνική γραμμή ή όχι.
