ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΖ΄ – ΣΥΝΟΔΟΣ Δ΄
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΡΑΚΤΙΚΟ
Στην Αθήνα σήμερα, 20 Νοεμβρίου2018, ημέρα Τρίτηκαι ώρα 17.15΄ στην Αίθουσα Γερουσίας του Μεγάρου της Βουλής, συνεδρίασε η Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος, υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. Νικόλαου Παρασκευόπουλου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Νομίζω πως είναι ιδιαίτερα θετικό ότι ξεκινούμε μια σημαντική προσπάθεια ιστορικής σημασίας σε ένα κλίμα συναίνεσης, που θα πρέπει να διατηρηθεί. Είναι προφανές ότι τα θέματα διαδικασίας πρέπει πάντα να υπηρετούν την ουσία της συζήτησης.
Εμείς, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή, ότι θέλουμε να αποδώσει έργο αυτή η Επιτροπή, παρά την κριτική που μας έχει απευθυνθεί ότι τάχα θέλουμε να «κάψουμε» την αναθεώρηση. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν ισχύει.
Υπάρχουν τρεις κατηγορίες διατάξεων. Mία σαφής κατηγορία ρυθμίσεων, που αφορά την τιμή του πολιτικού κόσμου, το άρθρο 86 και το άρθρο 62 ως προς τους Βουλευτές. Ως προς αυτές θεωρώ δεδομένο ότι θα έχουμε ευρύτατες συναινέσεις, που έχουν ήδη αποτυπωθεί. Θεωρώ ότι υπάρχει και μια άλλη μεγάλη κατηγορία διατάξεων, στις οποίες δεν περιλαμβάνω μόνο προτάσεις αναθεώρησης που έχουν κατατεθεί από τον δικό μας χώρο, αλλά και προτάσεις αναθεώρησης που έχουν κατατεθεί από τη Νέα Δημοκρατία, όπου μπορούν να αναζητηθούν συγκλίσεις, εκεί όπου υπάρχουν. Και υπάρχει και μια τρίτη κατηγορία διατάξεων, που η απόκλισή μας είναι σημαντική, γιατί αντανακλά πραγματική πολιτική διαφορά απόψεων. Αναφέρθηκαν ήδη από τον κ. Βενιζέλο ορισμένες αποστασιαζόμενες διατάξεις, αυτές που εμείς θεωρούμε ότι προωθούν νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις. Προφανώς, υπάρχουν αντίθετες απόψεις.
Εάν σκοπός μας, λοιπόν, θα πρέπει να είναι να επιδιωχθούν συναινέσεις, η διαδικασία που θα ακολουθήσουμε θα πρέπει να είναι ανάλογη. Νομίζω ότι προηγείται σε μια πρώτη φάση συζήτησης η ανάγκη να διαπιστώσουμε πού μπορεί να υπάρχουν οι συγκλίσεις αυτές, για να δούμε στη συνέχεια -όπου υπάρξουν αυτές οι συγκλίσεις- στο επίπεδο της νομοτεχνικής διατύπωσης πώς θα μπορούσαν αυτές να αποτυπωθούν. Δεν αναφέρομαι τώρα σε νομικά ζητήματα, όπως αυτά της δέσμευσης της επόμενης Βουλής, που είναι καθοριστικά και θα πρέπει να συζητηθούν, ακριβώς γιατί ορθώς τέθηκε αρχικά το ζήτημα των ενοτήτων συζήτησης και πώς θα πρέπει να οργανώσουμε τη συζήτηση.
Η άποψή μου, λοιπόν, είναι ότι θα πρέπει να ξεκινήσουμε τη διαδικασία συζήτησης, αναζητώντας τη δυνατότητα συγκλίσεων και σε μια δεύτερη φάση να προσπαθήσουμε εκεί που θα έχουν αποτυπωθεί αυτές οι συγκλίσεις, να προχωρήσουμε στη νομοτεχνική διατύπωση. Αυτό μπορεί να γίνει ή μπορεί να μην γίνει με υποεπιτροπές. Είναι ένα θέμα που κι εμείς δεν έχουμε καταλήξει και που θα πρέπει να οριστικοποιήσουμε στην επόμενη συνεδρίαση.
Νομίζω, λοιπόν, ότι θα πρέπει να εμπιστευτούμε το Προεδρείο. Είναι λογικά αυτά που άκουσα από τον κ. Βενιζέλο, ότι πέρα από τη δομή του Συντάγματος, πρέπει να μας ενδιαφέρει και η πολιτική και η συνταγματική σημασία των ρυθμίσεων που είναι προς αναθεώρηση. Νομίζω, λοιπόν, ότι μπορούμε να εμπιστευτούμε το Προεδρείο στην κατεύθυνση τού να έχουμε μια ταξινόμηση των ενοτήτων συζήτησης, που προφανώς πρέπει να ακολουθεί τη δομή του Συντάγματος. Δεν είναι δυνατόν να μην συζητηθεί το άρθρο 2 στο πρώτο τμήμα της νοηματικής ενότητας, όπως πολύ σωστά προτείνατε, κύριε Πρόεδρε. Μετά όμως, θα μπορούσαμε να δούμε τη διαφορετική οργάνωση των συζητήσεων, δίνοντας και μια έμφαση στο πολιτικό περιεχόμενο των διακυβευμάτων. Προφανώς δεν είναι απαραίτητο η κάθε ενότητα να συμπίπτει με μια συνεδρίαση. Θα μπορούσαμε σε μια συνεδρίαση να έχουμε και δύο ενότητες, αν αυτό έχει αποφασιστεί πάλι στο πλαίσιο του Προεδρείου.
Αυτά γι’ αυτό το θέμα. Θέλω να πω ορισμένα πράγματα για τη δέσμευση της επόμενης Βουλής σε αυτήν τη συνεδρίαση, αλλά επιφυλάσσομαι να το κάνω στη συνέχεια.
Ευχαριστώ.
