Σάββατο 20 Ιουλίου 2019
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ: Αγαπητοί συνάδελφοι, επιλέξαμε η πρώτη ομιλία από το δικό μας κόμμα να είναι αφιερωμένη στην εξωτερική πολιτική και μόνο και αυτό για δυο λόγους. Μολονότι είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε σε προγραμματική δομική αντιπολίτευση σε όλα τα θέματα, θεωρούμε ότι στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής πρέπει να διαμορφώνονται συναινέσεις και πρέπει να υπάρχει εθνικό μέτωπο.
Ο δεύτερος λόγος είναι γιατί ακόμα και σε αυτόν τον τόσο ευαίσθητο τομέα είχαμε αντιφάσεις συμπεριφορών, λόγων και έργων, ακόμη και αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα από την Κυβέρνηση, που, κατά τη γνώμη μου, δεν μας προβληματίζουν μόνο για καθαυτή την εξωτερική πολιτική, αλλά και για την ίδια τη φυσιογνωμία της Κυβέρνησης.
Κατ’ αρχάς, κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι ήταν σημαντική παράλειψη εκ μέρους σας ότι δεν αναφερθήκατε ούτε μια φορά στην Κύπρο και στο κυπριακό ζήτημα, σήμερα την τεσσαρακοστή πέμπτη επέτειο της εισβολής…
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)
…και γιατί η προηγούμενη επέτειος του πραξικοπήματος δείχνει σε τι μεγάλες συμφορές μπορεί να μας φέρουν εκείνες οι φορές που επικρατεί η πατριδοκαπηλία και όχι η εθνική συνείδηση συμφέροντος για την προώθηση των μεγάλων εθνικών θεμάτων.
Πρέπει να θεωρούμε εθνικό ό,τι είναι αληθές. Η αλήθεια είναι ότι η κατάσταση της χώρας σε όλα τα επίπεδα σήμερα που την παραλαμβάνετε είναι πολύ διαφορετική και πολύ καλύτερη από το 2015, όταν εμείς παραλάβαμε τις ευθύνες της κυβερνητικής εξουσίας. Θα μιλήσουν άλλοι για το ποια ήταν η κατάσταση με τα δυόμισι εκατομμύρια ανθρώπων χωρίς πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας ή για τα εκατομμύρια των ανθρώπων που είχαν πρόβλημα να ανταποκριθούν και στις βασικές τους υποχρεώσεις και ανάγκες. Πουθενά, όμως, σε καμιά άλλη περίπτωση δεν είναι σήμερα τόσο αναβαθμισμένη η εικόνα και η διεθνής θέση της χώρας απ’ ό,τι σε όλες τις άλλες συγκυρίες που αντιμετώπισε η πολυετής ιστορία της χώρας μας.
Κάνουμε τη φωνή της πατρίδας πιο δυνατή και πιο σεβαστή. Δεν ήμασταν απλώς σταθερή δημοκρατία, αλλά ήμασταν εξαγωγέας σταθερότητας και στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και στην περιοχή των Βαλκανίων. Αντιμετωπίσαμε το μεταναστευτικό στο πλαίσιο μιας σύνθεσης κρίσεων, οικονομικής και μεταναστευτικής, με βάση τις αρχές της αλληλεγγύης και κάναμε την πατρίδα μας σεβαστή και στον τομέα αυτό. Δεν είναι τυχαίο ότι και σ’ αυτόν τον τομέα ο Πάπας Φραγκίσκος πρότεινε τον πρώην Πρωθυπουργό για το Νόμπελ Ειρήνης.
Η κορωνίδα, όμως, αυτής της πολιτικής, όχι απλώς της πολιτικής εξωστρέφειας αλλά η εξαγωγή σταθερότητας, ήταν η Συμφωνία των Πρεσπών και όταν αναφέρθηκα προηγουμένως σε αντιφάσεις λόγων και έργων ακόμα και σ’ αυτό το χρονικό διάστημα, εκεί αναφερόμουν. Παρευρέθηκα μαζί με τον Αναπληρωτή Υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και τον Υπουργό Άμυνας σε ένα συνέδριο όπου πράγματι οι δηλώσεις ήταν θετικές. Ο κ. Βαρβιτσιώτης είπε ότι «Τα πολιτικά ζητήματα που έχουμε μεταξύ μας, εννοώντας ανάμεσα στη χώρα μας και τη Βόρεια Μακεδονία…» –ό,τι λέω είναι «verbatim», δηλαδή είναι μέσα σε εισαγωγικά- «…έχουν επιλυθεί σε μεγάλο βαθμό με τη Συμφωνία των Πρεσπών».
Ο Υπουργός Άμυνας είπε: «Δεν αμφισβητώ την πρόθεση κανενός ότι αυτή η Συμφωνία επιτεύχθηκε για καλό σκοπό, για να ενισχύσει τη σταθερότητα στην περιοχή, για να ενισχύσει τις γεωπολιτικές σταθερές της περιοχής. Και αν αυτή εφαρμοστεί με απαρέγκλιτη τήρηση όλων των ουσιωδών όρων της, τότε νομίζω ότι θα μπορούμε να πάμε σε ένα καλύτερο μέλλον».
Αν υπήρχαν μόνο αυτές οι δηλώσεις, εγώ θα ξέχναγα όλα όσα είχαν ειπωθεί για να παραπλανήσουν και να διχάσουν τον ελληνικό λαό το προηγούμενο διάστημα. Ξέρετε ότι είχατε διαπραγματευθεί λύσεις διπλής ονομασίας, πολύ χειρότερες από αυτές της Συμφωνίας των Πρεσπών που υπερκάλυψαν κατά 120% τις εθνικές θέσεις, όπως είχαν διαμορφωθεί από το 2005 έως το 2017. Καλά γνωρίζατε ότι μόνο η άκρα Δεξιά, όπως εκφραζόταν από το ΛΑΟΣ και τις άλλες δυνάμεις τις ακροδεξιές, ήταν αντίθετη στη σύνθετη ονομασία. Και δεν έχετε ξεχάσει ότι η λέξη «κωλοτούμπα» εμφανίστηκε τότε, το 2005, όταν ο νυν Αντιπρόεδρος χαρακτήριζε «κωλοτούμπα» τον Κώστα Καραμανλή που κατά τα λόγια του «ξεπούλησε τη Μακεδονία».
Αυτά, λοιπόν, θα τα θεωρούσα ξεχασμένα, εάν μέναμε σ’ αυτές τις δηλώσεις των εκπροσώπων της Κυβέρνησής σας. Ακολούθησαν, όμως, δηλώσεις άλλων αρμοδίων Υπουργών, όπως του κ. Καράογλου που είπε «Το θέμα του ονόματος μας ενοχλεί και μας πληγώνει» και «Θα πρέπει να αλλάξουν κι άλλα ζητήματα, όπως το ζήτημα της εθνότητας».
Και οι διορθωτικές δηλώσεις που έγιναν από τον Υπουργό Άμυνας ήταν ακόμα πιο ανησυχητικές, γιατί είπε «Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι μιλούσα σε διεθνές ακροατήριο», λες και άλλα λέμε όταν μας ακούει ο Πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών και άλλα λέμε όταν απευθυνόμαστε στον ελληνικό λαό.
Κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, είστε υπόλογοι -κάθε κυβέρνηση είναι υπόλογη- απέναντι στον ελληνικό λαό, όχι απέναντι στον Πρέσβη των Ηνωμένων Πολιτειών.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Και αν πετύχαμε να έχουμε αυτή την πολιτική γενικής αναγνώρισης και αξιοπιστίας της εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας είναι γιατί εμείς τα ίδια λέγαμε και δεν θεωρούσαμε ούτε τους Αμερικανούς «αμερικανάκια» ούτε τους Ευρωπαίους «κουτόφραγκους» και θεωρήσαμε ως άξονα και προσανατολισμό της εξωτερικής μας πολιτικής ότι η ευθυγράμμιση θέσεων ακολουθεί την ευθυγράμμιση συμφερόντων.
Γι’ αυτό πετύχαμε να έχουμε ταυτόχρονα τις καλύτερες από ποτέ σχέσεις και με τις Ηνωμένες Πολιτείες και με το στρατηγικό τους ανταγωνιστή την Κίνα. Δεν διεκδικήσαμε ποτέ εμείς θέσεις κράτους πελάτη, αλλά με ισοτιμία κατακτήσαμε το να κάνουμε τη χώρα, τη φωνή της χώρας μας, τη φωνή της πατρίδας πιο δυνατή και πιο σεβαστή.
Για αυτό το λόγο δεν ήταν καλό δείγμα συμβολικό ότι η πρώτη κίνηση της ελληνικής διπλωματίας, όταν έπρεπε όλα τα σφυριά μας να χτυπούν στην Ανατολική Μεσόγειο απέναντι στην Τουρκία, να είναι η αναγνώριση Γκουαϊδό.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Μπούρας): Ολοκληρώστε, κύριε Κατρούγκαλε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ: Θα ολοκληρώσω, κύριε Πρόεδρε.
Μπορεί να έχετε όποια ιδεολογική θέση θέλετε σε αυτό. Εμείς νομίζουμε ότι θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για έναν ειρηνικό και δημοκρατικό διάλογο που συνδιαμορφώσαμε είναι η προτιμότερη. Όμως, εγώ σας μέμφομαι ακριβώς γιατί σε επίπεδο συμβολισμού αυτή η προσπάθεια ευθυγράμμισης με τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι μία επιστροφή σε εποχές που η χώρα μας δεν είχε χαρακτήρα ισοτιμίας στις σχέσεις της με την υπερδύναμη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Μπούρας): Κλείστε σας παρακαλώ, κύριε Κατρούγκαλε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ: Και θέλω λοιπόν, ολοκληρώνοντας να σας ζητήσω να αποφασίσετε τι κόμμα είστε. Είπατε ότι είστε κόμμα της προόδου. Εμείς θεωρούμε -και αυτή την κριτική σας ασκήσαμε- ότι όπως σε όλη την Ευρώπη βλέπουμε να διαμορφώνεται ένα μόρφωμα νεοφιλελευθερισμού και ακροδεξιάς, έχετε τα χαρακτηριστικά αυτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Μπούρας): Κλείστε, κύριε Κατρούγκαλε. Παίρνετε χρόνο από επόμενους συναδέλφους.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ: Ολοκληρώνω.
Και με αυτά που είπατε, λοιπόν και με αυτά που δεν είπατε -δεν άκουσα λέξη για την ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού, λοιπόν- πρέπει να πείτε την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Και ειδικά στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής να είστε βέβαιοι ότι εμείς εκεί που μπορεί να υπηρετηθούν για εθνικές θέσεις δεν θα αναιρέσουμε την υποχρέωση και τη δέσμευσή μας να είμαστε μέρος του εθνικού μετώπου. Εσείς όμως, πρέπει να δώσετε το στίγμα σας.
